Dziś wyszłyśmy ze szpitala. Tak się tego pobytu bałyśmy, a ten tydzień minął jak jeden dzień.
Madzia nie narzeka na główkę w końcu !
Ale wciąż bolą ją plecy,żebra i łopatka. Mam nadzieję, że to jeszcze pooperacyjna sprawa i z wysiłku od kaszlu i kataru.
Do poniedziałku czekamy i odpoczywamy w mieszkaniu.
Nareszcie proste łóżeczko, jak niewiele potrzeba do szczęścia.
Pozdrawiamy i trzymajcie kciuki, wciąż ich potrzebujemy.
Witam jestem mamą 13 letniej Madzi, pogodnej,wrażliwej dziewczynki, kochającej swoją rodzinę i wszystkie zwierzęta tego świata. Dla mnie jest całym moim życiem, a teraz wzorem do naśladowania. Dzielna Madzia walczy ze wstrętnym przeciwnikiem - mięsakiem Ewinga/Pnet...
Trzymamy, trzymamy.
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńNareszcie w domku.Trzymamy kciuki.
OdpowiedzUsuńSuper, ale szybciutko !!!! Po takiej operacji Barwo Madziu jesteś niesamowita!!!
OdpowiedzUsuńPo takiej ciężkiej operacji w domku! Madzia jesteś dzielna! Ciesze się razem z Wami!!Serdecznie pozdrawiam!Jesteś w moim sercu!
OdpowiedzUsuńPewnie, że wszyscy trzymamy kciuki. Czyli obeszlo sie bez komplikacji skoro tak szybciutko Was wypisali ;) hip hip hurra :))) Sciskamy mocno
OdpowiedzUsuńSuper!!! Bardzo się cieszymy!!!
OdpowiedzUsuń