Mój mały rycerzyk...

Kontrola wyników WBC 1.30 (nadal na dopingu), HB 10,3 PLT 86 neut i tu najgorzej bo 0,5 - zero odporności. Oby to już było dno naszego dołka, następne wyniki w środę jak dotrwamy. Niestety nasze odparzenie na Madzi "siedzisku" to jednak efekt naświetlań, skórka poparzona, w tym nie komfortowym miejscu nie daje o sobie zapomnieć. Mam nadzieję, że nic się z tego złego nie przyplącze. Madzia zaczyna odczuwać również podawany neupogen ( dla nie wtajemniczonych zastrzyk wspomagający pracę szpiku aby poprawić leukocyty WBC). Ale jak już się zdążyłyśmy przekonać lek jak każdy na jedno pomaga ( w naszym przypadku nie zawsze) na inne szkodzi. Podałam już dwie dawki paracetamolu po którym chociaż na parę godzin czuje ulgę.
Dziś odwiedziłam nasze kochane dzieciaki z Madzi klasy, zawsze jak tam wchodzę to się wzruszam, serce mi pęka, że zamiast iść po Madzię, odwiedzam dzieci i łamiącym głosem ze łzami w oczach odpowiadam na niekończące się pytania - kiedy Madzia wróci?
Buziaki dla wszystkich, módlcie się za moją kruszynkę, która tak czeka na Mikołaja, żeby przyszedł do niej w domku i przyniósł prezenty w takim pudełku z kokardką jak na amerykańskich filmach - to jej słowa. Dobre sobie od jutra zaczynam szukać pudełka ;-)
Uwielbiam zabawę w Świętego Mikołaja, jakbym miała fundusze obdarowałabym każde znane mi dziecko, i te nieznane też, ale wówczas musiałabym się nazywać Kulczyk...
Tym optymistycznym akcentem kończę na dziś a właściwie na jutro - znów zaczęłam pisać przed północą a kończę po.
Dobranoc/ Dzień dobry :-)